|
HISTORIA SZKOŁY PODSTAWOWEJ
W ŻUROWEJ
1. Początki szkolnictwa w Żurowej.
Edukacja dzieci w Żurowej przebiegała ze zmiennym szczęściem. Końcem XVI wieku dzieci uczęszczały do szkoły parafialnej w Ołpinach, do której chodziły również dzieci z Olszyn. Kiedy wybudowano kościół w Żurowej w 1597 – 1602 roku, miejscowy kapłan nauczał dzieci religii w okresie zimowym, natomiast wczesną wiosną i wczesną jesienią dzieci pobierały naukę czytania i pisania w szkole parafialnej w Ołpinach, i taka roszada trwała aż do końca XVIII wieku.
Po pierwszym rozbiorze Polski część Galicji znalazła się pod zaborem austriackim, została przeprowadzona reforma administracji, szkolnictwa i parafii w tym rejonie. Gdy końcem XVIII i początkiem XIX wieku została powołana w Żurowej kapelania lokalna oraz utworzono fundusz religijny na utrzymanie kapłana, rozpoczęto nieformalnie uczyć dzieci czytania i pisania. W tym okresie obok plebani został wybudowany dom parafialny tzw. “Chata szkoła” z przeznaczeniem na mieszkanie dla organisty i salą z osobnym wejściem do klasy szkolnej. Kronika szkolna podaje, że miejscowy proboszcz uczył dzieci religii a organista czytania i pisania. Jak długo trwał taki stan rzeczy, i czy proces nauczania był ciągły kronika szkolna podaje rozbieżne informacje.
2. Powołanie urzędowej Szkoły Ludowej w Żurowej.
Kiedy parafię w Żurowej objął proboszcz Ks. Józef Konimowski (Kocimowski) podjął on starania o budowę nowej szkoły ponieważ stara rozwalała się i nie nadawała się do użytkowania.
Budowę rozpoczęto w 1878 roku, a ukończono w 1882 roku i od tego roku należy liczyć powołanie urzędowej szkoły ludowej, bo także w tym roku Gmina wyraziła zgodę aby dzieci uczył czytania i pisania organista Jan Bąk.
Organista Jan Bąk jest pierwszym historycznie ustalonym nauczycielem i kierownikiem szkoły w Żurowej. Za naukę dzieci Jan Bąk otrzymywał zapłatę z Gminy.
W 1883 roku Adolf Szostakiewicz z Rady Szkolnej Powiatowej w Jaśle wydał pozytywną opinię o działalności szkoły. W grudniu tego roku został wydanay akt powołania Szkoły Ludowej w Żurowej, która formalnie rozpoczęła działalność z dniem 1-lutego 1884 roku.
Była to szkoła jednoklasowa z trzyletnim nauczaniem. W pierwszym roku uczono dzieci katechizmu i znajomości liter oraz początków czytania, natomiast w drugim i trzecim roku były już ćwiczenia z rachunków początkowo pamięciowe a później na piśmie oraz czytania i pisania dłuższych tekstów.
Kolejno w tym okresie nauczycielami byli: Jan Bąk, Jan Obrocki, Stanisław Siła, Paweł Barzyk.
3. Budowa szkoły murowanej
W 1892 rozpoczęto budowę murowanej szkoły w Żurowej. Budowę rozpoczął Ludwik Kuś ówczesny nauczyciel w Żurowej a zakończył w 1899 Ks. Kanonik Stanisław Włodyka. Uroczyste przekazanie szkoły do użytku odbyło się w dniu 4 września 1899 roku. Po mszy świętej w kościele, dzieci i mieszkańcy, w procesji udali się do nowej szkoły , która została następnie poświęcona i i przekazana formalnie Kierownikowi Szkoły Feliksowi Bulisiewiczowi. Budynek szkolny był parterowy, posiadał mieszkanie dla kierownika oraz jedna dużą salę lekcyjną. Po wprowadzeniu czteroklasowej szkoły, kierownik przekazał jeden pokój na salę lekcyjną – dzieci uczyły się na dwie zmiany, klasy III i IV przed południem zaś klasa I i II nauki pobierała po południu. W roku szkolnym 1911/1912 uczęszczało do szokły 222 dzieci, uczyło już wówczas trzech nauczycieli a miejscowy proboszcz uczył religi.
Po II wojnie światowej i wprowadzeniu sześcioklasowego stopnia szkoły w Żurowej, zaszła konieczność korzystania z sali w pomieszczeniach plebanii, a nawet przystosowano do nauczania jedną salę w remizie strażackiej. Taki stan trwał aż do roku 1960.
4. Budowa nowej szkoły.
Dotychczasowa szkoła w Żurowej miała poważne problemy z pomieszczeniami było pięć sal lekcyjnych przy czym trzy “rozrzucone po wsi”. Taki stan rzeczy nie wpływał korzystnie na poziom nauki dzieci a i nauczyciele mieli z tym wiele kłopotów. Z powodu braku sal i nauczycieli przez pewien okres nie było w Żurowej klasy VII, tym samym rodzice musieli posyłać dzieci do szkół w Olszynach, Ołpinach i Ryglicach aby ukończyły klasę VII. Dopiero w roku szkolnym 1949/1950 zorganizowano VII klasę, do szkoły w tym okresie uczęszczało 209 dzieci.
Te trudne warunki spowodowały, że rozpoczęto starania o budowę nowego budynku szkolnego, a starania te bezpośrednio podjął kierownik szkoły – Franciszek Kuś wraz z proboszczem parafii ks. Józefem Rokitą i innymi działaczami z Żurowej. Działkę na budowę szkoły przekazano nieodpłatnie. Zebranie ogólnowiejskie zatwierdziło plan budowy, a mieszkańcy zobowiązali się do partycypowania w 35 % w kosztach budowy – głownie była to praca niefachowa przy budowie a także darowizny od rodaków zamieszkałych w krajach zachodnich i Ameryce.
Cały ciężar pracy nadzorczej spoczywał na Kierowniku Szkoły Franciszku Kuś.
Budowę szkoły ukończono pod koniec lata 1959 roku, a prace wykończeniowe trwały do końca stycznia 1960 roku. Przekazanie szkoły do użytku nastąpiło 13 lutego 1960 roku.
Budynek jest jednopiętrowy od drogi głównej (od wschodu), a od strony zachodniej dwupiętrowy, gdyż usytuowanie terenu pozwoliło na takie ustawienie budynku.
Na dzień dzisiejszy szkoła posiada 6 sal do nauczania, salę komputerową, bibliotekę, stołówkę, salę gimnastyczną pokój nauczycielski i gabinet dyrektora.
Trzeba powiedzieć, że od momentu oddania szkoły do użytku w 1960 roku, szkoła jest ciągle remontowana i unowocześniana, między innymi wymieniono kotłownię węglową na gazową, dzisiejszy atrakcyjny wygląd szkoła zawdzięcza remontowi wykonanemu w 1993 roku, który polegał na wymianie wszystkich okien, ociepleniu i wykonaniu nowej elewacji.
Na podstawie książki “Żurowa” – Czesława Leosza
|
